Τι είναι το sadbait: Γιατί οι αλγόριθμοι, το κοινό και οι δημιουργοί περιεχομένου λατρεύουν να «κλαίνε» στο διαδίκτυο

Οι άνθρωποι λένε ότι δεν θέλουν να είναι λυπημένοι, αλλά οι διαδικτυακές τους συνήθειες διαφωνούν. Το «θλιμμένο» περιεχόμενο είναι πλέον ευρέως διαδεδομένο για την προσέλκυση περισσότερων προβολών. Γιατί έχει τόση πέραση;

Είτε πρόκειται για καμπάνια παραπληροφόρησης που χρηματοδοτείται από το κράτος, είτε πρόκειται για δημιουργό περιεχομένου που προσπαθεί να αναπτυχθεί είτε για εταιρεία που προσπαθεί να πουλήσει ένα προϊόν, υπάρχει ένας αποδεδειγμένος τρόπος να κερδίσει κάποιος οπαδούς και χρήματα στο διαδίκτυο: να κάνει τους ανθρώπους να αισθανθούν κάτι.

Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με το BBC, δέχονται κριτική ότι δίνουν κίνητρα στους δημιουργούς να εξοργίζουν το κοινό τους. Ωστόσο, αυτές οι κριτικές τείνουν να επικεντρώνονται σε περιεχόμενο που έχει σχεδιαστεί για να εξοργίζει τους ανθρώπους με σκοπό να ασχολούνται περισσότερο με μια ανάρτηση, που συχνά ονομάζεται "ragebait". Τα διερευνητικά βλέμματα έπεσαν πάνω στην προαναφερθείσα κριτική, και μάλιστα κατέληξαν ότι φέρει μέρος της ευθύνης για την πολιτική πόλωση τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, η οργή δεν είναι το μόνο συναίσθημα που οδηγεί τους χρήστες να ασχολούνται με το να σχολιάζουν συστηματικά αναρτήσεις ή να αναδημοσιεύσουν βίντεο.

Το διαδίκτυο έχει πλημμυρίσει από αυτό που κάποιοι αποκαλούν «sadbait». Τραβάει πολύ λιγότερη προσοχή, αλλά κάποιο από το πιο επιτυχημένο διαδικτυακό περιεχόμενο του σήμερα είναι μελαγχολικό και μελοδραματικό. Οι influencers κινηματογραφούν τους εαυτούς τους να κλαίνε. Οι απατεώνες δελεάζουν τα θύματά τους με ιστορίες κακής τύχης. Το 2024, οι TikTokers συγκέντρωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια προβολές με ένα άθλιο είδος βίντεο που ονομάζεται «Corecore», όπου κολάζ καταθλιπτικών ταινιών και κλιπ ειδήσεων απλώνονταν πάνω από ένα στρώμα καταθλιπτικής μουσικής. Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα που οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι θέλουν να αποφύγουν, αλλά οι ζοφερές, σκοτεινές και ακόμη και ανησυχητικές αναρτήσεις φαίνεται να τα πηγαίνουν εκπληκτικά καλά τόσο με τους ανθρώπους όσο και με τους αλγόριθμους που εξυπηρετούν. Η επιτυχία του sadbait μπορεί να μας πει πολλά τόσο για το διαδίκτυο όσο και για εμάς τους ίδιους.

«Οι εμφανίσεις κάθε είδους ισχυρού συναισθήματος –θυμός, λύπη, αηδία ή ακόμα και γέλιο– κεντρίζουν τους θεατές», λέει η Soma Basu, ερευνήτρια δημοσιογράφος και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τάμπερε στη Φινλανδία που μελετά πώς διαδίδονται τα μέσα ενημέρωσης στο διαδίκτυο. Οι δημιουργοί γνωρίζουν ότι το κοινό τους περιηγείται σε μια ατελείωτη ροή βίντεο που θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν, επομένως μια σαφής και επείγουσα συναισθηματική έκκληση μπορεί να τους κάνει να μείνουν, λέει. Αλλά σύμφωνα με την Basu, υπάρχει κάτι στις εικόνες θλίψης, ειδικότερα, που μπορεί να θολώσει τις γραμμές μεταξύ του κοινού και του περιεχομένου, δημιουργώντας την ευκαιρία για ένα ιδιαίτερο είδος σύνδεσης.

Αλγόριθμοι και κοινό

Οι ερευνητές που αναλύουν άκρως συναισθηματικό περιεχόμενο στο διαδίκτυο,  είτε παραπληροφόρηση είτε memes, συνδέουν την επιτυχία του με τους στόχους μεγιστοποίησης της αφοσίωσης των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης. Οι αλγόριθμοί τους είναι ρυθμισμένοι για να ενισχύσουν τις αναρτήσεις, στις οποίες οι χρήστες αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο σχολιάζοντας, κοιτάζοντας και αναδημοσιεύοντάς τις. Όσο περισσότερο μια ανάρτηση φέρει ανταπόκριση, για οποιονδήποτε λόγο, τόσο πιο πιθανό είναι να τη δουν οι άλλοι.

Είναι αρκετά λογικό – οι χρήστες του διαδικτύου, όπως το κοινό ταινιών και οι αναγνώστες βιβλίων πριν από αυτούς, ανταποκρίνονται σε θλιβερό και συναισθηματικό περιεχόμενο και οι αλγόριθμοι το επιβραβεύουν. Στις μεγάλες πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι δημιουργοί περιεχομένου πληρώνονται με βάση το πόσο χρόνο αφιερώνει κάποιος σε μία ανάρτηση και ανάλογα με το μέγεθος της αλληλεπίδρασης των χρηστών με τις αναρτήσεις τους. Ο καλύτερος τρόπος για να προσεγγίσει κάποιος τους θεατές είναι να εξευμενίσει τον αλγόριθμο. Οι δημιουργοί προσπαθούν να καταλάβουν τι θα προωθήσει το μηχάνημα και να το αξιοποιήσουν περισσότερο.

Ωστόσο, τα «sadbait» βίντεο, τα οποία προκαλούν συναισθηματική αντίδραση μέσω θλιβερών εικόνων και ιστοριών, δημιουργούν έναν χώρο για συναισθηματική έκφραση και σύνδεση, πέρα από την απλή πρόκληση συγκίνησης. Σύμφωνα με τη Nina Lutz, ερευνήτρια από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, αυτά τα βίντεο προσφέρουν μια ευκαιρία για ανθρώπους με κοινά βιώματα να έρθουν σε επαφή και να μοιραστούν προσωπικά προβλήματα. Σχόλια σε τέτοιου είδους περιεχόμενο συχνά περιλαμβάνουν εξομολογήσεις για δύσκολες εμπειρίες, όπως σεξουαλική κακοποίηση, απώλειες και συναισθηματική μοναξιά. Αυτό το φαινόμενο, που είναι παρόμοιο με τις διαδικτυακές κοινότητες του Tumblr, αναδεικνύει τη σημασία των κοινωνικών πλατφορμών ως χώρων για προσωπικές συζητήσεις. Ειδικά στην περίπτωση των «crying videos» στην Ινδία, τα οποία έγιναν δημοφιλή πριν από την απαγόρευση του TikTok, οι δημιουργοί δείχνουν συναισθηματική ευαλωτότητα σε κοινό, προσφέροντας στους θεατές μια σπάνια και πολύτιμη ευκαιρία να δουν κάτι προσωπικό και κρυφό.

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.