Κίνητρα και ανθρώπους θέλει η επαρχία

Η προχθεσινή επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Φουρνά Ευρυτανίας, αν τη δούμε ως μήνυμα για να ξαναζωντανέψει η ύπαιθρος, έχει μεγάλη αξία. Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα, όπου το φαίνεσθαι επικρατεί του είναι και της ουσίας, θέλουμε να ελπίζουμε ότι δεν είναι μια ακόμα πιρουέτα στη διεκδίκηση της μονοεδρικής έδρας του νομού.

Από τους φτωχότερους νομούς της Ελλάδος, η Ευρυτανία αντιμετωπίστηκε με γνήσιο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια μόνο από τον Παύλο Μπακογιάννη που δολοφόνησε άνανδρα η 17η Νοέμβρη. Ο μακαρίτης καταγόταν από εκεί, πονούσε τον τόπο και είχε αποτυπωμένες μέσα του όλες τις χημικές αντιδράσεις που κρατούν ζωντανή τη μνήμη του ανθρώπου. Όταν εξελέγη βουλευτής, στο σύντομο διάστημα που έμεινε, ήταν μια εποχή που ο τόπος εκείνος άρχισε να βλέπει άσπρη μέρα.

Εγκαταλελειμμένος στην τύχη του για πολλά χρόνια (όπως και συνεχίζει να είναι, παρά τα κάποια αρκετά -λίγα όμως σε σχέση με αυτά που χρειάζεται- έργα που έχουν γίνει), δέχθηκε την επίσκεψη ενός πρωθυπουργού που κουβέντιασε με ανθρώπους που έχουν πάει να ζήσουν στο συγκεκριμένο χωριό, από τους οποίους άκουσε παράπονα και προτάσεις από πρώτο χέρι. Στην Ευρυτανία δεν είναι μόνο η Φουρνά, που ήταν κάποτε κεφαλοχώρι και διατηρεί ακόμα εκείνη την αίγλη, αλλά και άλλα μικρότερα, πάνω από τη λίμνη των Κρεμαστών, πίσω από το Βελούχι, βόρεια προς τα Άγραφα κ.λπ. Αν πραγματικά με την επίσκεψη αυτή θέλει να μεταφέρει μήνυμα, όλα αυτά τα χωριά πρέπει να τα γυρίσει -ινκόγκνιτο θα ήταν καλύτερα- για να αντιληφθεί από πρώτο χέρι τις ελλείψεις που βασανίζουν όσους έχουν απομείνει και κυρίως την ορφάνια του τόπου από νέους ανθρώπους.

Στην Ευρυτανία μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς μόνο όσοι έχουν την τύχη να είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι άλλοι υποφέρουν καθώς δεν υπάρχουν δουλειές και βέβαια με την αποδημία του κόσμου (εξαιτίας της ανέχειας) κλείνουν τα σχολεία, οι αγροτικοί γιατροί γίνονται δυσεύρετοι και πάει λέγοντας. Τα χωριά που είναι σε μικρή ακτίνα από την πρωτεύουσα του νομού, το Καρπενήσι, είναι σχετικά προνομιούχα, καθώς ευνοούνται από τη «γύρη» που δημιουργεί ο χειμερινός -κυρίως- τουρισμός. Τα άλλα υποφέρουν και η προοπτική είναι σε λίγα χρόνια να γίνουν φαντάσματα, καθώς οι γέροι που υπάρχουν εκεί θα πεθάνουν.

Για να ξαναγυρίσει κόσμος -καταρχάς που κατάγεται από εκεί και έχει αναμνήσεις- θέλει κίνητρα αληθινά και κυρίως ανθρώπους έντιμους που θα πάρουν προσωπικά την πρόκληση να ζωντανέψουν τον τόπο. Τέτοιος ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης, αλλά δυστυχώς δεν έχει βρει ακόμα μιμητές του επιπέδου του και αν αυτοί δεν εμφανιστούν γρήγορα, κάποια στιγμή ο νομός θα βρεθεί χωρίς κατοίκους. Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα έγραφε λίγο μετά το 1900 στο ημερολόγιό του ο Ίωνας Δραγούμης, που παραφρασμένο μπορεί να γίνει: Η επαρχία θα σώσει την Ελλάδα, αν η τελευταία επιθυμεί να σωθεί!