Γιατί τα supercars κινδυνεύουν πιο πολύ από φωτιά;

Πίσω από τη λάμψη, τα ελαφρά μέταλλα και τα ανθρακονήματα υπάρχει, όπως αποδείχθηκε και με το πρόσφατα τραγικό ατύχημα του Ντιόγκο Ζότα και του αδερφού του, ένα ανησυχητικό δεδομένα: τα συγκεκριμένα μοντέλα είναι σαφώς πιο επιρρεπή στις πυρκαγιές από τα κοινά, καθημερινά αυτοκίνητα.

Ο πρωταρχικός λόγος είναι οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες λειτουργίας τους, καθώς οι μεγάλου κυβισμού κινητήρες τους λειτουργούν με υψηλά όρια, ωσπεράν αγωνιστικά. Ειδικά δε όταν συνδυάζονται με turbo, υβριδικά συστήματα ή περίπλοκα συστήματα μετάδοσης η θερμική αποκάμωμα αυξάνεται κατακόρυφα.

Ένας 2ος σημαντικός παράγοντας είναι ο περιορισμένος χώρος, ιδιαίτερα αν τα μηχανικά σύνολα βρίσκονται στο κέντρο ή το πίσω μέρος του πλαισίου. Η περιορισμένη ψύξη λόγω θέσης και η εγγύτητα με σωληνώσεις καυσίμου και λιπαντικών που είναι εξ ορισμού εύφλεκτα δημιουργούν ένα περιβάλλον που στο οποίο η παραμικρή αστοχία ή διαρροή μπορεί να προκαλέσει ανάφλεξη και στη συνέχεια πυρκαγιά.

Όπως αποδεικνύεται από το δυστύχημα με τη Lamborghini Huracan που κόστισε τη ζωή στους 2 Πορτογάλους ποδοσφαιριστές τα παραπάνω κάθε άλλο παρά υποθετικά σενάρια είναι.

H Mercedes-AMG One, με την τεχνολογία από τη F1, είχε εμφανίσει σοβαρά προβλήματα υπερθέρμανσης στην έναρξη της εξέλιξής της, ενώ πρόσφατα μια από τις μόλις 250 που έχουν κατασκευαστεί καταστράφηκε ολοσχερώς αππο φωτιά.

Το ίδιο συνέβη με ένα Koenigsegg Jesko πέρυσι στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα προληπτική αναίρεση όλων όσων είχαν κατασκευαστεί, ενώ ανάλογα περισταστικά έχουν καταγραφεί και με Ferrari και McLaren.

Ο κίνδυνος αυξάνεται μετά από έντονη χρήση, π.χ. σε track days ή σε μια διαδρομή με το γκάζι στο πάτωμα και γίνεται ακόμα πιο μεγάλος αν προστεθεί και η ελλιπής συντήρηση ή μια εργοστασιακή αστοχία. Τότε μια σπίθα αρκεί, στην κυριολεξία.