Επιστήμονες συσκεύασαν και μετέφεραν για πρώτη φορά αντιύλη εκτός εργαστηρίου

Μετά από αυτή την επίδειξη, ανοίγει ο δρόμος για τη μεταφορά αντιύλης σε εργαστήρια σε όλη την Ευρώπη μέσω του δημόσιου οδικού δικτύου. Μια υπερσύγχρονη εγκατάσταση στο Πανεπιστήμιο Heinrich Heine του Ντίσελντορφ – σε απόσταση ωσπεράν 800 χλμ. – αναμένεται να είναι ο 1ος αποδέκτης αντιύλης από το CERN, αναφέρει ο Independent.

Πώς δημιουργείται η αντιύλη

Η διάβασμα της αντιύλης είναι απαραίτητη για την κατανόηση του διαστήματος και του τρόπου λειτουργίας του σύμπαντος, όμως υπάρχουν λιγότερες από έξι εγκαταστάσεις στον πλανήτη που είναι σε θέση να την δημιουργήσουν.

Η παραγωγή της απαιτεί τη τρακάρισμα σωματιδίων που κινούνται με τάχος κοντά σε αυτή του φωτός με έναν σταθερό στόχο, και τη μεταχείριση μαγνητών για την παγίδευσή της σε ένα κοντέινερ. Αυτές οι μαγνητικές παγίδες απαιτούν μεγάλη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και ένα ειδικό περιβάλλον για να αποτραπεί η εξαφάνιση της αντιύλης – η οποία προκαλείται από την ακούμπημα με οποιαδήποτε κανονική ύλη, επιπλέον και σκόνη.

Βόλτα με φορτηγό

Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, μια ομάδα από το ευρωπαϊκό ερευνητικό κέντρο κατασκεύασε ένα ειδικό κοντέινερ 2 μέτρων, το οποίο ήταν σε θέση να μεταφέρει αντιύλη πάνω σε ρυμουλκούμενο όχημα περίγυρα από τις εγκαταστάσεις του CERN, με τάχος μεγαλύτερη από 40 km/h. Το επίτευγμά τους περιγράφεται λεπτομερώς σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature.

Ο χάρης της διαδρομής που ακολούθησε η αντιύλη εντός του εργοστασίου παραγωγής της (a) και των εγκαταστάσεων του CERN στο Meyrin (b)

CERN

«Μεταφέραμε τα παγιδευμένα πρωτόνια από το AMF (σ.σ. AntiMatter Factory, Εργοστάσιο Αντιύλης) σε ένα φορτηγό και τα οδηγήσαμε σε όλη την περιοχή του CERN στο Meyrin (σ.σ. στην Ελβετία), πετυχαίνοντας αυτόνομη λειτουργία χωρίς εξωτερική τροφοδοσία για τέσσερις ώρες και μεταφορά των πρωτονίων χωρίς απώλειες», αναφέρεται στο άρθρο.

«Συνεπώς, επιβεβαιώνουμε τη δυνατότητα μεταφοράς σωματιδίων σε εργαστήρια χαμηλού θορύβου κοντά στο AMF και τη μεταχείριση γεννήτριας ρεύματος στο φορτηγό για να φτάσουμε σε εργαστήρια σε όλη την Ευρώπη».