Δολοφονία Γρίβα: «Ντροπή σου» - Ένταση στη δίκη στην κατάθεση της μητέρας του κατηγορουμένου

Η μάρτυρας καταθέτοντας στη δίκη ανέφερε:

«Εκείνη την ημέρα είχα ανοίξει την tv και έλεγαν για ανοσιούργημα στους Αγίους Αναργύρους. Δεν έλεγαν ονόματα. Είχαν βάλλει όμως φωτογραφίες με καλυμμένα χαρακτηριστικά. Τον αναγνώρισα κατευθείαν. Πήρα τηλέφωνο αμέσως στο ΑΤ και τους είπα «πείτε μου ονόματα». Μου είπαν ότι δράστης είναι ο γιος μου και η Κυριακή το θύμα. Μου είπαν αν ήθελα να μάθω κάτι παραπάνω για το γιο μου να πάρω στη ΓΑΔΑ. Απάντησα να πεθάνει. Δεν με ενδιέφερε τι έγινε το παιδί μου αλλά ότι σκότωσε την κοπέλα».

«Μας είπε ότι παίρνει ναρκωτικά»

Πρόεδρος: Ο γιος σας αντιμετώπιζε ποτέ κάποια προβλήματα;

Μάρτυρας: Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάρει καλά από το στρατό. Είχε κάτι σαν κατάθλιψη νόμιζα ότι φταίει ο στρατός. Πήγε 20 ετών φαντάρος, είχε πριν ένα τροχαίο πολύ σοβαρό. Μέχρι τότε ήταν κανονικός όπως όλα τα παιδιά. Εγώ όταν ήταν 23 ετών αντιλήφθηκα ότι ήταν σε τελείως καταθλιπτική κατάσταση, δεν έβγαινε από το σπίτι, όλο κοιμόταν. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Τον πιέσαμε και μας είπε ότι παίρνει ναρκωτικά.

Στη συνέχεια της κατάθεσής της η μαμά του 39χρονου αναφέρθηκε σε προσπάθειες, τις οποίες όπως είπε έκανε, για να βοηθήσει το γιο της.

Κατέθεσε χαρακτηριστικά: «Μου είχε πει ότι έπαιρνε εισπνεόμενη ηρωίνη, δεν ξεκίνησε ούτε από χασίς ούτε από κάτι άλλο. Όσα χρόνια έκανε χρήση, έκανε αυτό. Απευθύνθηκα σε ψυχιάτρους, του γράφανε μια ανατροφή για 15 ημέρες για να μπορέσει να ξεπεράσει τα στερητικά, όπως μου έλεγαν. Αυτό έγινε τα πρώτα χρόνια»

Η κατάθεση σημαδεύτηκε από διαρκείς εντάσεις με την οικογένεια του θύματος, οι οποίες ξεκίνησαν όταν η μάρτυρας ανέφερε «αφού λένε για συνεχή κακοποίηση της κόρης τους, για ποιο λόγο δεν έκαναν κάτι; Άκουσα στην tv ότι λένε ότι την κακοποιούσε 2 φορές το μηνα και τα γνώριζαν... Γιατί δεν έκαναν τίποτα ως που τη σκότωσε;»

«Τη σκότωσε όμως. Πέντε μαχαιριές το καμάρι σου. Και συ μια κίνηση δεν ήρθες να μου μιλήσεις. Να έρθεις να ζητήσεις μια συγνώμη. Και λες και ψέματα. Δεν ντρέπεστε» εξερράγη η μαμά της Κυριακής Γρίβα, όπως και οι συγγενείς της.

Ερωτηθείσα για τη σχέση δράστη και θύματος, ανέφερε πως «δεν έπρεπε να είναι μαζί», υποστηρίζοντας ότι η Κυριακή αντιμετώπιζε προβλήματα στις σχέσεις της με τους γονείς της.

Πρόεδρος: Ο γιος σας είχε αλλάξει; Έκοψε τα ναρκωτικά;

Μάρτυρας: Η Κυριακή γνώριζε την κατάσταση του, ήξερε.. όταν έπινε ξέφευγε, έσπαγε τραπέζια, βαραγε τις πόρτες ... Σε όλα τα νοσοκομεία που απευθύνθηκα όλοι λέγανε ότι είναι αυτοκαταστροφικός διατί έκανε απόπειρες αυτοκτονίας και πολύ σοβαρές ... Κανείς ψυχίατρος δεν είχε πει ότι μπορεί να γίνει επικίνδυνος για τους άλλους...

Πρόεδρος: Νοσηλεύτηκε;

Μάρτυρας: Ναι το 2020... Κατευθείαν όταν γινόταν κάτι με έπαιρνε τηλ η Κυριακή και έτρεχα. Το 2023 όλο το χρόνο ήταν η χειρότερη του κατάσταση. Δεν ήταν ο άνθρωπος που ξέραμε.

Είχε μανία καταδίωξης, ότι όλοι τον κοιτάνε και θέλουν το κακό του και συνωμοτούν εναντίον του. Είχε φτάσει στο σημείο να λέει ότι δεν είμαι η μάνα του. «Φέρε τη μάνα μου πίσω» μου ελεγε. Πήγαμε κατευθείαν στον ψυχίατρο και είπε ότι είναι στο φάσμα της σχιζοφρένειας και πρέπει να νοσηλευτεί. Ο Θανάσης είπε ότι δεν θέλει, συνεννοηθήκαμε με το γιατρό να παίρνει τα φάρμακα του

(...)

Στις 7.6.23 η Κυριακή γύρισε νωρίτερα και τον βρήκε σε κωματωδη κατάσταση. Είχε πάρει όλα τα χάπια που του είχαν χορηγήσει.

Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο μας έδιναν οδηγίες τηλεφωνικά . Δύο τρεις ώρες προσπάθησαν να τον επαναφέρουν και τον διάσωληνωσάν. Ήρθαν γιατροί και τον έβλεπαν, έλεγαν ότι πρέπει να νοσηλευτεί. Με την ακούμπημα με τους ψυχιάτρους είχε μια εμπιστοσύνη, του έδωσε χαρτί ο ιατρός για να πάει σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Ο Θανάσης δεν ήθελε. Ρώτησα τους γιατρόυς και μου είπαν να πάρω εισαγγελική παραγγελία και αν δεν μπορώ να μπω σε αυτή την επίπονη διαδικασία, μου είπαν ότι υπάρχει ένας οργανισμός, για άτομα με αυτοκτονικές τάσεις.

Το φθινόπωρο ξαναπήγαμε στο ψυχιατρείο, Γύρω στις 20 μέρες τον κράτησαν. Ο διευθυντής της πτέρυγας μου είπε ότι θα βγει διατί θα γίνει καλά με την κατάλληλη αγωγή. Του λέω έχει ψυχώσεις, βλέπει οράματα. Επέμενε ότι θα γίνει καλά, θα τον παρακολουθούμε. Οι μήνες περνούσαν, δεν επανερχόταν.

Πρόεδρος: Με την Κυριακή παρέμενε μαζί;

Μάρτυρας: Πάντα. Ήθελε να αυτοκτονήσει διατί δεν άντεχε άλλο όλη την κατάσταση που ζούσε. Εμείς του λέγαμε ότι δεν συνωμοτούμε, όλα είναι στο μυαλό σου. Πάντα ήταν με την Κυριακή

Πρόεδρος: Ηταν ερωτευμένος;

Μάρτυρας: Πάρα πολύ. Είχαν μια εξάρτηση ο ένας από τον άλλον.. ήταν τα θέματα όμως τέτοια, ήταν ένα τόσο πονεμένο παιδί η Κυριακή, θεωρώ ότι δεν ήταν ότι καλύτερο για κανέναν από τους 2.

Πρόεδρος: Η Κυριακή διατί έμενε στη σχέση ;

Μάρτυρας: Τον αγαπούσε. Από την πρώτη στιγμή της είπα ότι ο Θανάσης έχει προβλήματα, να το ξέρεις. Ναι μου λέει τα ξέρω όλα. Τη ρωτούσα "Είσαι σίγουρη;" «Ναι όλα μαζί θα τα ξεπεράσουμε»

Πρόεδρος; Τους γονείς της τους ξέρετε;

Μάρτυρας: Οχι. Η Κυριακή μου είπε ότι δεν είχε καμία σχέση με τον πατέρα της. Με τη μάνα της στην έναρξη δεν είχε σχέσεις, στην βάδιση έγιναν καπως καλύτερες

(Μάνα Γρίβα από το κοινό: την αγαπούσατε πολύ.... Φάνηκε τι οικογένεια είστε)

Πρόεδρος: αυτά που λέτε τώρα ότι έχει ξανανοσηλευτει όμως δεν τα είχατε πει, δεν είχατε ενημερώσει ότι είναι ψυχιατρικός ασθενής

Μάρτυρας: υπάρχουν όλα τα έγγραφα

(Μάνα Γρίβα από το κοινό: εμένα διατί δεν μου το πες)

Πρόεδρος: συνεπώς οι γονείς της είχαν παντελή άγνοια;

Μάρτυρας: Άκουσα στην tv ότι λένε ότι την κακοποιούσε 2 φορές το μηνα και τα γνώριζαν... Για ποιο λόγο δεν έκαναν κάτι; Γιατί δεν έκαναν τίποτα ως που τη σκότωσε.

«Μια κίνηση δεν ήρθες να (...) ζητήσεις μια συγνώμη. Και λες και ψέματα»

(Μάνα Γριβα: Τη σκότωσε. Πέντε μαχαιριές το καμάρι σου. Μια κίνηση δεν ήρθες να μου μιλήσεις. Να έρθεις να ζητήσεις μια συγνώμη. Και λες και ψέματα)

Η επίταση χτύπησε κόκκινο μετά από αναφορά της μητέρας του κατηγορούμενου για άλλο δεσμό της Κυριακής, αλλά και όταν υποστήριξε ότι η οικογένεια της Κυριακής την πίεζε οικονομικά για να πληρώνει το ενοίκιο του σπιτιού όπου διέμενε το ζευγάρι, με την πλευρά της υποστήριξης της κατηγορίας να καταθέτει μήνυση στη μάρτυρα, για ψευδή κατάθεση και προσβολή μνήμης νεκρού.

Εισαγγελέας: Τελικά διατί έφτασε στο σημείο και τη μαχαίρωσε θεωρείτε;

Μάρτυρας: Θεωρώ ότι μετά από τόσα χρόνια συμπτωμάτων...

Εισαγγελέας: Γιατί δεν τη δολοφόνησε το '22 που λέτε ότι είχε εραστή;

Μάρτυρας: Γιατί δεν είναι γυναικοκτονος... (Φωνές από την οικογένεια Γρίβα ) Το 2023 δεν ήταν στα καλά του. Δεν είχε τα μυαλά του. Είχε ξεφύγει τελείως...

(....)

Εισαγγελέας: Ετσι όπως τα λέτε είναι σαν ο γιος σας να ήταν ο φυσιολογικός και η Κυριακή ήταν παρεκκλινουαα

Μάρτυρας: Οχι δε λέω τέτοιο πράγμα. Δεν μπορούσαν να είναι μαζί. Το κορίτσι έκανε ότι μπορούσε. Μόλις γινόταν κάτι με έπαιρνε τηλέφωνο και εγώ έτρεχα κατευθείαν όταν με έπαιρνε.

Εισαγγελέας: Όταν ο πατέρας του τον έδιωξε από την Άρτα, 2 μέρες πριν το φόνο, ήρθε σε σας φαντάζομαι...

Μάρτυρας: Ναι Σάββατο βράδυ 30 Μαρτίου.... την επόμενη το απόγευμα μου λέει θέλω το αμάξι, τον ρώτησα τι θέλει. Να πάω στην Κυριακή να μιλήσουμε. Του είπα έχετε χωρίσει και αν δεν σε δεχτεί; Τότε θα φύγω λέει. Δεν του έδωσα το αμάξι, πήρε ταξί

Εισαγγελέας: Μια χαρά τον ακούω πάντως. Πήρε ταξί...

Μάρτυρας: Μα δεν είναι τρελός. Δεν λέω έτσι... Η εξηκοντάλεπτο περνουσε, την πήρα τηλ και μου είπε ότι ο Θανάσης είναι εδώ. Μου είπε ότι δεν φεύγει, κάθεται εδώ και θέλει να μιλήσουμε κι άλλο. Έτρεξα εκεί, τον πήρα τηλέφωνο, περίμενα απέξω μια ώρα, δεν ερχόταν. Πήγα μέσα και τους ειδα να κάθονται στον καναπέ. Χτύπησα, του λέω έλα να φύγουμε, φοβομουν ότι θα πειράξει τον εαυτό του

Εισαγγελέας: η Κυριακή τι είπε; Να μείνει;

Μάρτυρας: όχι. Πήρα το παιδί, τον άφησα στο σπίτι, αυτός έκλαιγε. Μου έλεγε «προσπαθούσα να της μιλήσω, διατί ήρθες να με πάρεις, δεν είναι η πρώτη κίνηση που χωρίζουμε»;

Εισαγγελέας: συνεπώς ως εκεί ήταν μια χαρά στο μυαλό

Μάρτυρας: Όχι κλαίει και οδύρεται

Εισαγγελέας: Άρα είναι ψυχολογικά σε άσχημη κατάσταση...

Μάρτυρας: Μου έλεγε ότι του είπε ότι τον αγαπάει, την πήρα τηλέφωνο, της είπα «τι κάνατε τόσες ώρες, σε πίεσε»; Μου λέει «όχι όλα εντάξει, ελπίζω να καταλάβει ότι δεν είμαστε μαζί»

Εισαγγελέας: Στις 1 Απριλίου, τη μέρα του φονου, τι γίνεται

Μάρτυρας: Ξύπνησε το απόγευμα. Πήγαμε έξω, του λέγαμε να γίνει καλά, να την αφήσει ήσυχη...

Εισαγγελέας: Αρα ήταν επιβαρυμένος λόγω του χωρισμού;

Μάρτυρας: Αυτό μας έδειχνε. Δεν μας είπε ότι τον καταδιώκουν, του έλεγα ότι η Κυριακή τον αγαπάει, έμεινε τόσο καιρό μαζί σου με τόσες δυσκολίες. Του έλεγα επιπλέον οτι δεν είναι καλά και πρέπει να γίνει καλά

Εισαγγελέας: Μετά;

Μάρτυρας: Μας ζήτησε να τον πάμε σπίτι, δεν ήθελα να τον αφήσω μόνο του. Επέμενε όμως, δεν μπορούσα με το ζόρι να τον κρατήσω, και τον πήγε στο σπίτι ο αδερφός του. Στις 21.15 τον πήρα τηλέφωνο, ήταν σε μαύρο χάλι. Του έλεγα αν έφαγε, να πάρει τα χάπια κλπ και τα λέμε αύριο. Εντάξει μου είπε, θα πέσω για ύπνο. Μόνο που δεν έπεσε για ύπνο... Όταν πήγα σπίτι (σ'.σ. μετά το φόνο) βρήκα ένα μπουκάλι 1,5 λίτρο κρασί και κάποια κουτιά από χαπια...